tzàpu 1 , nm: ciapu,
sàpuli,
tàpulu*,
tzàpulu,
tzàpuru Definitzione
orrugu de istràciu béciu, orrugu de orrobba, pruschetotu orrugu chi si cosit a unu bestimentu o àteru po arrangiare un'iscórriu, un'istampu / min. tzapuedhu; tzapu de peis = corriolu de tela, petza de pè; tzapu de ortigu = orrugu
Sinònimos e contràrios
istràciu
Maneras de nàrrere
csn:
ghetai unu tzàpulu = cosire, pònnere unu tàpulu; fuedhai a buca de tzàpulu = faedhare coment'e a buca prena, de no si cumprèndhere bene su chi si narat; dogna tzàpulu bolit intrai in lissia = nau de unu coredheri chi boit manixai cosas difícilis; niai a tzàpulus = a froca lada, a tàpiles mannos; pàrrere unu tzàpulu cotu in sa lessia = zúghere sa cara che sa tela (de assuconu, de maladia)
Frases
una màchina dh'at imbistida e iscavuada a terra cument'e unu tzapu ◊ at agatau una pipia de tzapus totu prena de agullas
Tradutziones
Frantzesu
pièce de rajout
Ingresu
patch
Ispagnolu
parche
Italianu
tòppa
Tedescu
Flicken.
